Mieczysław Wróblewski – oficer Marynarki Wojennej
Mieczysław Wróblewski, urodzony 8 lutego 1916 roku w Zamościu, był znaczącą postacią w historii polskiej Marynarki Wojennej. Jego życie i kariera obejmowały zarówno dramatyczne wydarzenia II wojny światowej, jak i okres powojenny, w którym odgrywał ważną rolę w odbudowie sił morskich Polski. Zmarł 26 czerwca 2009 roku we Wrocławiu, pozostawiając po sobie ślad jako wojskowy i specjalista w dziedzinie żeglugi śródlądowej.
Dzieciństwo i młodość
Mieczysław Wróblewski wychował się w Zamościu, gdzie spędził swoje dzieciństwo. Już od najmłodszych lat interesował się morzem i tematyką marynistyczną. Po ukończeniu Korpusu Kadetów nr 2 w Chełmnie w 1935 roku, podjął decyzję o kontynuowaniu kariery wojskowej, co zaprowadziło go do Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej w Toruniu. Tam zdobył niezbędne umiejętności oraz wiedzę, które miały mu pomóc w przyszłej służbie.
Kariera wojskowa przed II wojną światową
Po ukończeniu szkoły podchorążych, Mieczysław Wróblewski uzyskał promocję oficerską 15 października 1938 roku. Następnie odbył aplikację oraz służbę w Kadrze Floty w Gdyni. Już na początku marca 1939 roku został przydzielony jako oficer wachtowy na trałowiec „Rybitwa”. Jego pierwsze doświadczenia na morzu obejmowały rejsy do portów Łotwy i Estonii, które miały miejsce latem tego samego roku. Niestety, nadchodząca wojna miała szybko zmienić jego życie.
Obrona Wybrzeża i niewola
W dniu 1 września 1939 roku Mieczysław Wróblewski uczestniczył w bitwie powietrzno-morskiej na Zatoce Gdańskiej, gdzie doznał trwałego uszkodzenia słuchu. Mimo tego pozostał na pokładzie „Rybitwy” aż do jej rozbrojenia 17 września. Po tym wydarzeniu brał udział w obronie Helu jako członek pozycji obronnej na odcinku „Jastarnia”. Niestety, po kapitulacji 2 października został wzięty do niewoli przez wojska niemieckie.
W obozach jenieckich przebywał przez długi czas, odwiedzając m.in. oflagi X B Nienburg, XVIII C Spittal oraz II C Woldenberg. Pomimo trudnych warunków życia w obozach, Mieczysław Wróblewski zaangażował się w działalność konspiracyjną, organizując przemycane odbiorniki radiowe umożliwiające nielegalny nasłuch wiadomości z frontu. Udało mu się uwolnić dopiero 30 stycznia 1945 roku, kiedy to powrócił do ojczyzny.
Okres po II wojnie światowej
Po zakończeniu działań wojennych Mieczysław Wróblewski został zweryfikowany jako porucznik marynarki i przywrócony do służby w Marynarce Wojennej. Latem 1945 roku brał udział w misji rewindykacyjnej polskich trałowców z Travemünde. W marcu 1946 roku ponownie objął funkcję oficera wachtowego na „Rybitwie”, która z powrotem dotarła do Polski. Do końca 1947 roku pełnił rolę oficera flagowego Dowódcy MW, kontradmirała Adama Mohuczego.
W miarę postępującej kariery awansował do rangi kapitana i objął dowodzenie trałowcem „
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).