Alfons III d’Este – Książę z Ferrary
Alfons III d’Este, urodzony w 1591 roku w Ferrarze, był przedstawicielem znanego rodu d’Este, który odegrał znaczącą rolę w historii Włoch. Jako syn Cezara d’Este i Virginii de’ Medici, Alfons od najmłodszych lat był związany z arystokratycznym życiem dworskim. Jego życie, pełne dramatycznych wydarzeń, nie tylko ilustruje zawirowania polityczne swojej epoki, ale także osobiste tragedie i wybory, które miały wpływ na jego dalszą drogę.
Dzieciństwo i młodość
Alfons spędził swoje dzieciństwo w atmosferze politycznych intryg i dworskich rywalizacji. Rodzina d’Este była znana ze swoich ambicji i dążeń do władzy, co z pewnością wpłynęło na kształtowanie charakteru młodego księcia. W 1613 roku Alfons wziął udział w wojnie przeciwko Lukce, co pozwoliło mu na zdobycie doświadczenia militarnego i politycznego. Jego obecność w tych ważnych wydarzeniach podkreślała jego rolę jako potencjalnego lidera i dziedzica rodu.
Małżeństwo i rodzina
W 1608 roku Alfons poślubił Izabelę Sabaudzką, córkę Karola Emanuela I Wielkiego oraz Katarzyny Michaliny Habsburg. Ich małżeństwo było wynikiem sojuszy politycznych, ale szybko przerodziło się w prawdziwe uczucie. Alfons był głęboko zakochany w Izabeli, a ich związek przyniósł na świat czternaścioro dzieci. Wśród nich byli zarówno potomkowie, którzy kontynuowali linię rodzinną, jak i ci, którzy wybrali życie duchowne.
Ich dzieci obejmowały Francescę I d’Este, przyszłego księcia Modeny, oraz Obizzę d’Este, który został biskupem Modeny. Mimo że życie rodzinne było pełne radości, nie brakowało także tragedii. Dwoje z ich dzieci zmarło w młodym wieku, co niewątpliwie wpłynęło na psychikę Alfonsa oraz jego żony.
Zmiany życiowe i abdykacja
Po śmierci Izabeli w 1626 roku Alfons zaczął rozważać przywdzianie habitu zakonnego. Jego żona była dla niego ogromnym wsparciem emocjonalnym i jej odejście sprawiło, że poczuł się osamotniony oraz zagubiony. W 1628 roku po śmierci ojca Cezara d’Este Alfons objął tron jako książę Modeny i Reggio. Jednak już w lipcu następnego roku ogłosił swoją abdykację.
Decyzja o abdykacji była dla wielu zaskoczeniem. Alfons postanowił opuścić życie polityczne i skoncentrować się na duchowości. 8 września 1629 roku wstąpił do zakonu Kapucynów przyjmując imię ojca Giambattista da Modena. To wydarzenie symbolizowało jego całkowite oddanie życiu religijnemu oraz chęć naprawy duszy.
Działalność zakonna
Jako mnich Alfons III zyskał szacunek i uznanie społeczności lokalnej. Jego działalność podczas zarazy, która nawiedziła księstwo w latach 1630-1631, była godna podziwu. Alfons nie tylko wspierał umierających, ale również organizował pomoc dla osób dotkniętych chorobą. Jego zaangażowanie w pomoc innym stało się fundamentem jego nowej tożsamości i misji życiowej.
Powrót do Modeny i ostatnie lata życia
W 1631 roku Alfons powrócił do Modeny po okresie intensywnej działalności charytatywnej. Jednak
Artykuł sporządzony na podstawie: Wikipedia (PL).